Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Καλη Καρδιά και Τιμές Θανάτου...

Η τελευταία μέρα στην Λίμνη Πλαστήρα είχε ένα και μόνο στόχο, την εύρεση του Παντελή. Θα μας πείτε, και με το δίκιο σας, ποιός είναι ο Παντελής; Θα φτάσουμε κι εκεί, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή...
Τη μέρα που μόλις είχε ξεσημερώσει ο καιρός ήταν καλύτερος από τις προηγούμενες και η ατμόσφαιρα καθαρότερη. Η τρελοτουρίστρια με απόλυτη φυσικότητα και αφοπλιστικό τόνο πρότεινε να ξαναπάμε στη Φυλακτή γιατί την προηγούμενη φορά δεν φαινόταν το τοπίο στη φωτογραφίες!! Έτσι κι έγινε...
Μετά από λίγο ήμασταν και πάλι στην πλατεία της Φυλακτής εξίσου χιονισμένη αλλά λιγότερο ομιχλώδης σε σχέση με δυό μέρες πριν...Αφού βγάλαμε αρκετές φωτογραφίες, είπαμε να κινηθούμε στη βόρεια μεριά της λίμνης όπως και προέβλεπε το πρόγραμμα της τελευταίας μέρας. Πρώτη στάση η Κερασιά! Από την πλατεία της έχεις όλη τη λίμνη στο πιάτο. Στην πλατεία της, επίσης, είχαμε και την πληροφορία ότι θα βρούμε τον Παντελή, το ιδιοκτήτη του παραδοσιακού μπακάλικου με το υπέροχο τυρί και το νόστιμο φαί που ετοιμάζει στο γκαζάκι του! Δεν δυσκολευτήκαμε να τον εντοπίσουμε αλλά ήταν ακόμα πολύ νωρίς το πρωι για να γευτούμε τις νοστιμιές του.
Συνεχίσαμε, λοιπόν, το δρόμο μας προς τα ανατολικά με κατεύθυνση το Μορφοβούνι, πατρίδα του Νικολάου Πλαστήρα, το Μεσενικόλα, χωριό γνωστό για το κρασί του, και την Μονή Κορώνης. Κάναμε κανά δυο βόλτες στο χωριό, αρκετές για να μας ανοίξει η όρεξη και να επιστρέψουμε στον Παντελή!Ήμασταν και πάλι στο ίδιο σημείο, μόνο που τώρα περάσαμε την πόρτα και μπήκαμε! Μας καλωσόρισε ο Παντελής, που κουβέντιαζε με ένα φίλο του, και μας ετοίμασε ένα από τα ωραιότερα και πιο απλά μεσημεριανά που έχουμε φάει. Αυγά, πατάτες, χωριάτικα λουκάνικα, τυρί από τα πρόβατα του και μπόλικο κρασί. Το γεύμα συνοδεύτηκε από πολλές φιλοσοφικές αναζητήσεις και αναμνήσεις των 2 γερόντων, ενώ μετά από λίγο προστέθηκε στη συντροφιά μας και η γυναίκα του. Αγοράσαμε και λίγο τυρί για το σπίτι και μας αποχαιρέτησαν με τη καλή τους την καρδιά!Η τελευταία μέρα έκλεισε με μια εκτός προγράμματος και αναπάντεχα όμορφη βόλτα στον καταρράκτη του Ανθοχωρίου. Τον ανακάλυψε τυχαία η τρελοτουρίστρια στους χάρτες, μην μπορώντας να δεχτεί πως θα γυρίσουμε πριν τις 7 στο δωμάτιο να μαζέψουμε τα πράγματα! Έπρεπε κάτι να κάνουμε, κάπου να πάμε... Και πήγαμε!
Το αποχαιρετηστήριο δείπνο περιλάμβανε πανσέτες αγριογούρουνου και ελάφι μαγειρευτό. Η επόμενη μέρα, η μέρα της αναχώρησης μας, 30η του Δεκέμβρη του 2008, θα μπορούσε να αποτελέσει μια ξεχωριστή ανάρτηση καθότι περιλάμβανε καμένο θερμοστάτη, καμένη φλάντζα, κλειστή αντιπροσωπεία και επιστροφή στην Αθήνα με την Express Service και το κόκκινο τζιπ να ανεβοκατεβαίνει απο γερανό σε γερανό (3 συνολικά)! Δυστυχώς, δεν έχουμε φωτογραφικό υλικό, οπότε θα αρκεστείτε στην περιγραφή και στη φαντασία σας...

16 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Υπέροχη αίσθηση! Ευχαριστώ για την ξενάγηση!

Phivos Nicolaides είπε...

Τόποι που αξίζει τον κόπο να επισκεφθείς και ν' αγαπήσεις!

H.Constantinos είπε...

Κι όμως, αυτό το gran finale της καμμένης φλάντζας δίνει αυτή την αίσθηση της περιπέτειας που πρέπει να υπάρχει σε κάθε ταξίδι, κάπως σαν το αλατοπίπερο!

greek_traveler είπε...

Όμορφη αφήγηση και φωτογραφίες. Έχω να πάω στη λίμνη Πλαστήρα πάνω από 10 χρόνια, είχα ξεχάσει πόσο ωραία είναι!

Unknown είπε...

κι εγώ, πολύ το χάρηκα τούτο το ταξιδάκι! μου άνοιξε την καρδιά σήμερα...
κι εγώ έχω πάει σ'αυτά τα μέρη
κερασιά, λίμνη πλαστήρα, βοϊδοκεφαλή φαγητό σ'ενα από τα χωριά προς τα κει, μονή κρεμαστών, ή κάπως έτσι...

τότε η κόρη μου ήταν τρελοτουρίστρια δυό μισυ χρόνων. σε μια βόλτα στο δάσος, μπορστά πήγαιναν τα μικρά, δλδ η άννα κι ο τριάχρονος ξάδερφός της ο χριστόφορος, ο οποίος, ως ανήρ, ανησυχούσε:
-'εδώ μέσα (στο δάσος_)μπορεί να έχει και αρκούδες... (αναστεναγμός, και μετά:) αλλά δε μας νοιάζει! έχουμε τους μπαμπάδες μας!
-σιγά τους μπαμπάδες!
ήταν η απάντηση της πάντοτε ώριμης φεμινίστριας αννούλας, τότε ετών δυόμισυ, τώρα 19!
χα χα χα
καλό σαββατοκύριακο

kiki είπε...

Εγώ δεν έχω πάει ποτέ εκεί, αλλά θα έχω υπόψη τον Παντελή!
;-)

zouzouna είπε...

To φωτογραφήσατε στην προηγούμενη ανάρτηση και το ματιασαν!

KitsosMitsos είπε...

Εκδρομή με τα ούλα της! Συμβαίνουν και αυτά άμα πολυτριγυρνάς...
Καλημέρα

panathinaeos είπε...

χαλαλι η φλαντζα και η ταλαιπωρια, καθε ταξιδι εχει και την σκοτεινη πλευρα του! καλη συνεχεια, και συνεχιστε να αιωρεισθε στην στρατοσφαιρα

Olga είπε...

Κάνοντας βόλτα στα μπλόκς, έπεσα στον...Παντελή!..Είπα, να χορτάσω μυρωδιές και βόλτες πριν πάω για ύπνο! Συναρπαστική η περιγραφή σου!
Καλο βράδυ...

Crazy Tourists είπε...

Να είστε καλά Π.Κ.!!

Κύριε Φοίβο, τόσοι κι άλλοι τόσοι, κι άλλοι τόσοι...

Constantine ελπίζουμε να μη μας ξανατύχει!! Ταλαιπωρία!

Γεια σου greek_traveler! Υπέροχα είναι και χαιρόμαστε που σου το θυμίσαμε!!

Γεια σου - ! Χαχα!! Θεά η Αννούλα!! Πρέπει να είχαν περάσει τέλεια τα πιτσιρίκια!!

kiki, η χάρη σου έχει φτάσει μέχρι τις Αμερικές εκεί τσου; Να πας, να πας!!

zouzouna, λες; Θα ταξιδεύουμε incognito αλλη φορά!!

KitseMitse, συμβαίνουν! Ελπίζουμε μόνο να μη συμβαίνουν συχνά!

Έτσι είναι panathinaee! Στη στρατόσφαιρα και πιο ψηλά!! Χαχα!

Olga, πώς να αντισταθείς στα φαγητά του κυρ-Παντελή; Δύσκολο!!!

Natassa είπε...

xexe ...πολύ περιπέτεια !

roadartist είπε...

πολύ, πολύ όμορφα :)

Crazy Tourists είπε...

Natassa, περιπέτεια δε λες τίποτα!!

Πολύ, πολύ, πολύ, πολύ roadartist!!!!

Juanita La Quejica είπε...

Αμάν, ζόρικη κατάληξη μιας τόσο όμορφης εκδρομής. Το καλό είναι ότι με το πέρασμα του χρόνου θα θυμάστε μόνο τα όμορφα μέρη, τα νόστιμα φαγητά, τους φιλικούς ανθρώπους και η ταλαιπωρία θα διαγραφεί από την μνήμη.
Καλό Πάσχα!

Crazy Tourists είπε...

Juanita ζόρικη δε λες τίποτα, αλλά δε βαριέσαι...Άλλωστε περάσαμε τέλεια!!
Καλό Πάσχα!