Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008

Connemara

Η 6η μέρα ξεκίνησε χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα. Απώτερος στόχος ήταν η επίσκεψη στο Εθνικό Πάρκο της Connemara. Πήραμε το γεύμα για πικ-νικ που μας είχε ετοιμάσει η οικοδέσποινα μας και βγήκαμε στον N59 προς Connemara!
Σε κάποια διασταύρωση είδαμε πινακίδες που οδηγούσαν στην κατοικία του Padraig Pearse, άγνωστος σε εμάς αλλά από ότι μάθαμε στη συνέχεια ηγέτης της επανάστασης των Ιρλανδών απέναντι στους Άγγλους. Είπαμε λοιπόν να κατευθυνθούμε προς τα κει! Δυστυχώς το μουσείο ήταν κλειστό αλλά μας έμεινε η υπέροχη θέα στη λίμνη!
Αφού είχαμε ήδη απομακρυνθεί από τον κεντρικό δρόμο είπαμε να συνεχίσουμε παραλιακά προς το Πάρκο, σταματώντας κατα βούληση!
Πρώτη στάση στο Roundstone, ένα πολύ μικρό χωριουδάκι με μόλις 239 κατοίκους, αλλά με δικιά του ιστοσελιδα, στην οποία μάλιστα διαφημίζεται ως το πιο ειδυλλιακό χωριό της Connemara. Αν μέναμε στο δρόμο δεν θα το είχαμε επισκεφτεί ποτέ!
Δεύτερη στάση σε μια παραλία λίγο έξω από το Clifden, με θέα στο Ατλαντικό Ωκεανό! Ξεμουδιάσαμε, παίξαμε με ένα σκυλάκι και με τις σκιές μας και αναχωρήσαμε!
Λίγο μετά το μεσημέρι φτάσαμε στον κύριο προορισμό της ημέρας, το Εθνικό Πάρκο της Connemara. Ένεκα της εποχής το Πάρκο δεν ήταν ανθισμένο, με λίγες εξαιρέσεις, οπότε αποφασίσαμε ότι πρέπει να ξαναπάμε καλοκαίρι!
Παρόλα αυτά είπαμε να συνεχίσουμε τη μελέτη επάνω στην πανίδα της Ιρλανδίας...
...τόσο εντός...
...όσο και εκτός πάρκου!
Λίγο πριν δύσει ο ήλιος περάσαμε και από το Αββαείο του Kylemore. Δυστυχώς είχε κλείσει για το κοινό αλλά η θέα στον περιβάλλοντα χώρο μας αποζημίωσε...(Η απορία για το πώς τα εκκλησιαστικά οικήματα ανά τον κόσμο έχουν τις πιο προνομιακές θέσεις δεν είναι της παρούσης αλλά υφίσταται!)
Μια ακόμα στάση στη Λίμνη Inagh, και η βραδιά έκλεισε σε μια pub στο Oughterard με υπέροχα μύδια του Galway και έναν απίστευτο Irish Coffee!

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Στο δρόμο για το Oughterard

H 5η μέρα στην ιρλανδική ύπαιθρο ξεκίνησε με ένα πολύ ωραίο πρωινό στο Ashley Park House και μια βόλτα στους τεράστιους κήπους και τη λιμνούλα τους. Η τρελοτουρίστρια προς στιγμήν σκέφτηκε να κάνει και μια βαρκάδα αλλά είπαμε να το αφήσουμε...Άλλωστε είχαμε πολύ δρόμο να κάνουμε. Θα ήταν μια αρκετά γεμάτη μέρα....
Πήραμε λοιπόν το δρόμο και αρχίσαμε να κινούμαστε παράλληλα με τον ποταμό Shannon, χαζεύοντας τα ζωάκια (για τα οποία σας μιλήσαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση). Η πρώτη στάση έγινε στο Killaloe γιατί κάποιος είχε ξεχάσει να φορτίσει τις μπαταρίες της φωτογραφικής του μηχανής και έπρεπε να αγοράσουμε μερικές να μας βγάλουν μέχρι το βράδυ.
Στη συνέχεια διασχίσαμε ολόκληρη τη κομητεία Clare για να φτάσουμε και πάλι στις ακτές της Ιρλανδίας στον Ατλαντικό ωκεανό και στο πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο όλης της πορείας μας, στα Cliffs of Moher...
...απόκρημνες ακογραμμές με ύψος που σε ορισμένα σημεία ξεπερνά μέχρι και τα 200 μέτρα. Πάνω στους βράχους φωλιάζουν πάνω από 25 διαφορετικά είδη πτηνών ενώ όταν ο καιρός δεν είναι ομιχλώδης (αλλά δυστυχώς η μόνη συννεφιασμένη μέρα στο ταξίδι μας στην Ιρλανδία ήταν η συγκεκριμένη...) μπορεί κανείς να δει τα νησάκια Aran και τα βουνα της Connemara.
Επόμενη στάση στο δρόμο προς το Galway, ένα ακόμα Dolmen, διαφορετικής τεχνοτροπίας από το προηγούμενο, το Poulnabrone Dolmen. Αρκετά εντυπωσιακό, αλλά όχι τόσο ώστε να ξοδέψουμε περισσότερο από 15'. Είχε αρχίσει άλλωστε και ένα ενοχλητικό ψιλόβροχο...
Αποφασίσαμε να μην κάνουμε άλλη ενδιάμεση στάση και να μην περάσουμε μέσα από το Galway, ώστε να πάμε κατευθείαν στον τελικό μας προορισμό, το Oughterard, ένα χωριουδάκι έξω από το Galway, πανω στις όχθες της λίμνης Corrib, της μεγαλύτερης λιμνης της Ιρλανδίας. Αν και δεν είναι πολύ μεγάλο (με περίπου 3000 κατοίκους) είναι ανέπτυγμενο τουριστικά καθώς αποτελεί το κέντρο πολλών εκδηλώσεων ψαρέματος στη λίμνη.
Τόπος διαμονής μας το Cammilaun Lodge. Πολύ φιλόξενο και ζεστό B&B...Είχες πρόσβαση σε όλο το σπίτι! Απο το τραπέζι του μπιλιάρδου μέχρι το γήπεδο τένις αλλά και πλήρη εξοπλισμό για μια βαρκάδα συνδυαζόμενη με ψάρεμα...
Εμείς προτιμήσαμε μια βόλτα με τα πόδια γύρω από τη λίμνη...
...και καταλήξαμε στο κέντρο του χωριού σε μια pub, τρώγοντας φρέσκο ψάρι από τη λίμνη και βλέποντας rugby...

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2008

River Shannon

Ο ποταμός Shannon είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ιρλανδίας. Ουσιαστικά πηγάζει απο τα βουνά Cuilcagh, στα σύνορα με τη Βόρεια Ιρλανδία, διασχίζει 13 κομητείες της χώρας και χύνεται στον Ατλαντικό Ωκεανό στην περιοχή του Limerick. Αποτελεί το φυσικό διαχωριστικό μεταξύ της ανατολικής και της δυτικής Ιρλανδίας.
Ένα χαρούμενο περιστατικό μας συνέβη στην πόλη του Killaloe, το οποίο βρίσκεται πάνω στις όχθες του ποταμού (όπως φαίνεται και στο χάρτη) και ακριβώς απέναντι από τη Ballina. Εμείς, νομίζοντας ότι βρισκόμαστε, ακόμα στη Ballina, ρωτήσαμε 2 ηλικιωμένους κυρίους:
CT2: Μήπως ξέρετε πως θα πάμε στο Killaloe;
K1: Μα είστε στο Killaloe!
CT1: A, νομίζαμε ότι ήμαστε στη Ballina!
Κ2: Μην το ξαναπεις αυτό! Αυτοί είναι από την άλλη μεριά του ποταμού! Είναι στο Tipperary! Εμείς εδώ είμαστε στην κομητεία Clare...και χαμογελώντας συμπλήρωσε: Είναι εχθροί!!
Στη σημερινή ανάρτηση θα μελετήσουμε τη συμπεριφορά της πανίδας του ποταμού στο φωτογραφικό φακό. Η περιήγηση κατά μήκος του ποταμού καθώς και η συνέχεια της πορείας προς στο Galway θα ακολουθήσει σε επόμενη ανάρτηση.
Τα πτηνά του ποταμού αντιμετώπισαν το φακό με ύφος μπλαζέ, και πόζαραν ψιλοαδιάφορα δήθεν...
Τα γελάδια από την άλλη ήταν όντως αδιάφορα αφού σημασία δε μας έδιναν και συνέχισαν να τρώνε και να κοιμούνται...
Τέλος οι πάπιες, οι οποίες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στις κοινωνικές που δεν έχουν πρόβλημα να ποζάρουν χαμογελώντας και μιλώντας η μια στη άλλη...
και στις ντροπαλές που νομίζουν πως είναι στρουθοκάμηλοι...
Με την ευκαιρία, να ευχηθούμε καλη χρονιά σε όλους εσάς τους επισκέπτες του ιστολογίου μας, με υγεία, ευτυχία και καλά ταξίδια!