Ρίγα

Λοιπόν, όπως θα θυμάστε ήμασταν στο Βερολίνο! Ναι καλά που θυμάστε! Εδώ εμείς κοντέψαμε να το ξεχάσουμε, αφού έχουν μπει ανάμεσα Σπέτσες, Χταποδάκια, Πεκίνα... Ας είναι, ήμασταν στο Βερολίνο! Και επειδή ποτέ δεν καθόμαστε φρόνιμοι αλλά διαρκώς θέλουμε κι άλλο, είπαμε να μη γυρίσουμε κατευθείαν στην Αθήνα αλλά να προκτείνουμε το ταξίδι μας. Έτσι, λοιπόν αναζητήσαμε κοντινούς "φτηνούς" προορισμούς για να περάσουμε άλλες 2-3 μέρες! Και καταλήξαμε στη Λετονία! Αρκετά εναλλακτικός προορισμός, τελείως διαφορετικός από το Βερολίνο. Ακουγόταν ενδιαφέρουσα πρόκληση. Πήραμε λοιπόν το αεροπλάνο της EasyJet και τσουπ να 'μαστε στη Ρίγα. Το τοπίο πολύ διαφορετικό. Η πόλη χωρισμένη στα δύο. Από τη μία μεριά του ποταμού είναι το Ιστορικό Κέντρο, η παλιά πόλη, που ανήκει στην Παγκόσμια Κληρονομιά της Unesco, και από την άλλη η σύγχρονη πόλη, με τις αχανείς πολυκατοικίες ρωσικού τύπου, τα τρόλει και τις φτωχογειτονιές. Αυτές οι αντιθέσεις ήταν ορατές από το πρώτο απόγευμα! Όντας πεινασμένοι από την πτήση, αφού βολευτήκαμε στο ξενοδοχείο, πήραμε το τρόλει και ψάξαμε κάποιο μέρος για να χορτάσουμε! Βολευτήκαμε σε ένα όμορφο εστιατόριο, με θέα την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και απολαύσαμε το σχετικά φτηνό, είναι η αλήθεια, και νόστιμο φαγητό του. Στη συνέχεια ακολούθησε μια γρήγορη βόλτα στην παλιά πολή! Ευτυχώς ο καιρός ήταν υπέροχος! Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε ένα από τα πιο γνωστά και όμορφα κτίρια της πόλης, το House of the Blackheads! Χτίστηκε το 1344 για να στεγάσει τους ταξιδίώτες εμπόρους της αδελφότητας των "μαυροκέφαλων", βομβαρδίστηκε το 1941 από τους Γερμανούς, τα ερείπια απομακρύνθηκαν εντελώς από τους Σοβιετικούς το 1948 και ανακατασκευάστηκε το 2001, στην επέτειο των 800 χρόνων της πόλης. Στη συνέχεια βρεθήκαμε σε ένα υπέροχο πάρκο, στο Bastion Hill, που χωρίζεται στη μέση από το κανάλι Pilsetas και χωρίζει με τη σειρά του την παλιά από τη νέα πόλη. Το πάρκο ήταν, καταπράσινο, με υπέροχα ανθισμένα λουλούδια, αγάλματα και γεφυράκια γεμάτα λουκέτα! Τα λουκέτα τα έβαλαν ερωτευμένα ζευγάρια για να κρατήσει ο έρωτάς τους! Θέλαμε όμως να χαζεψουμε και τον ποταμό Daugava, που ξεκινά από τη Ρωσία, διασχίζει τη Λευκορωσία και τη Λετονία και καταλήγει στον κόλπο της Ρίγα, στη Βαλτική. Το ηλιοβασίλεμα μας βρήκε να ακολουθούμε αντίθετη πορεία από τον ήλιο, κατεβαίνοντας τον ποταμό και να χαζευουμε πότε τη μια και πότε την άλλη όψη της πόλης...

Τελευταία μέρα στο Πεκίνο

Την επόμενη μέρα, η οποία ήταν και η τελευταία μας στο Πεκίνο, αποφασίσαμε παρά τη ζέστη και τον καυτό ήλιο να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη και να δούμε κάποια ακόμα αξιοθέατα... Πρώτη στάση ο Ναός του Ουρανού, το χτίσιμο του οποίου ολοκληρώθηκε το 1420 μ.Χ. κατά τη δυναστεία των Ming και χαρακτηρίστηκε ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO το 1998. Ο Ναός περιβάλλεται από τείχος, το νότιο τμήμα του οποίου είναι ορθογωνικό και συμβολίζει τη γη... ...και το βόρειο υψηλότερο, κυκλικό και συμβολίζει τον ουρανό. Τα τρία βασικότερα κτίσματα του ναού είναι ο Κυκλικός Βωμός, ο Αυτοκρατορικός Ουράνιος Θόλος... ...και ο Ναός της Προσευχής για καλή σοδειά. Δύο φορές το χρόνο, ο Κινέζος αυτοκράτορας έφευγε από την Απαγορευμένη Πόλη και πήγαινε στο Ναό του Ουρανού όπου προΐστατο των τελετών προς τον Ουρανό για καλή σοδειά. Δεύτερη στάση τα Θερινά Ανάκτορα (Yi he yuan). Στο χώρο κυριαρχούν ο Λόφος της Μακροζωίας και η Λίμνη Kunming. Σύμφωνα με την UNESCO το πάρκο των Θερινών Ανακτόρων αποτελεί "αριστούργημα του κινέζικου σχεδιασμού κήπων, όπου το φυσικό τοπίο συνδυάζεται αρμονικά με τις αρχιτεκτονικές κατασκευές δίνοντας ένα σύνολο εξαιρετικής αισθητικής αξίας". Η λίμη είναι τεχνητή και αποτελεί τα 3/4 του πάρκου ενώ το χώμα που απομακρύνθηκε για την κατασκευή της (στα πρότυπα της Δυτικής Λίμνης του Hangzhou) χρησιμοποιήθηκε για να φτιαχτεί ο Λόφος της Μακροζωίας! Στο πάρκο μπορεί να βρεί κανείς τα πάντα: υπέροχους κήπους, ναούς, παλάτια, ακόμα και τον μακρύτερο σκεπαστό διάδρομο (Cháng Láng) του κόσμου με μήκος 728 m, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1750 κατά τη διάρκει της βασιλείας του αυτοκράτορα Qianlong. Ένα από τα εντυπωσιακότερα κτίρια του πάρκου είναι το Καράβι από Μάρμαρο (Shí Fǎng) το οποίο κατασκευάστηκε το 1755 από τον ίδιο αυτοκράτορα, καταστράφηκε το 1860 κατά τη διάρκεια του δεύτερου πολέμου του οπίου και ανακατασκευάστηκε το 1893 από την αυτοκράτειρα Dowager Cixi. Η μέρα μας τελείωσε με μια επίσκεψη στο κλειστό της άρσης βαρών, όπου αγωνιζόταν η κατηγορία των 105+ κιλών!! Ως γνωστόν ελληνικό ενδιαφέρον δεν υπήρχε αλλά ο αγώνας είχε αγωνία μέχρι το τέλος! Την ώρα του διαλείμματος, μετά το αγώνισμα του αρασέ, οι μασκώτ των Αγώνων ανέβηκαν στο ταπί, χόρεψαν και πόζαραν στο βάθρο των νικητών. Τελικά μετά από έναν δύσκολο αγώνα, πρώτος νιικητής αναδείχθηκε ο Γερμανός Matthias Steiner με 461kg, ενώ στη δεύτερη και τρίτη θέση κατέκτησαν οι Evgeny Chigishev από τη Ρωσία και ο Viktors Ščerbatihs από τη Λετονία. ΥΓ. Penny, σου έχουμε υποσχεθεί μια αφιέρωση!! Οπότε σου αφιερώνουμε ολόκληρη τη σημερινή ανάρτηση!!