Whiskey

Είχε περάσει ήδη μια βδομάδα. Ήταν καιρός να μαζεύουμε σιγά σιγά τα πράγματα μας και να σκεφτόμαστε την επιστροφή. Όμως πρώτα έπρεπε να ρίξουμε και μια ματιά στο Δουβλίνο. Η 7η μέρα ήταν "καταδικασμένη" να μην έχει πολλά αξιοθέατα καθώς ήταν προγραμματισμένο να διασχίσουμε όλη την Ιρλανδία από το Galway ως το Δουβλίνο.

Ξεκινήσαμε το πρωινό μας με μια βόλτα στο πάρκο του Oughterard και μετά επισκεφτήκαμε τα τοπικά μαγαζιά για σουβενίρ και αλκόολ.

Χαιρετήσαμε την οικοδέσποινα μας, μαζέψαμε τα μπαγκάζια μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Η διαδρομή αυτή τη φορά δεν ήταν τόσο ειδυλλιακή καθώς διασχίζαμε την εθνική οδό, αλλά τουλάχιστον ήταν πιο ξεκούραστη για τον οδηγό. Στάση σε βενζινάδικο για δυο σαντουιτσάκια και συνέχεια...

Δεν προβλεπόταν παρά μόνο μια στάση στο ταξίδι μας, στο ομορφότερο αξιοθέατο της διαδρομής, στα αποστακτήρια Locke (του John Locke, απλή συνωνυμία με το ναυαγό), κοντά στο Kilbeggan...

...με ξενάγηση στα αποστακτήρια, δοκιμή του μαγικού ζωμού αλλά και αγορά κανά 2 μπουκαλιών για τους φίλους στην Ελλάδα.

Ήμασταν στου δρόμου τα μισά, οπότε μέχρι να φτάσουμε στο Δουβλίνο και να βρούμε και το Glenaire Lodge, στο οποίο θα περνούσαμε τα τελευταία δυο βράδια, είχε ήδη αρχίσει να νυχτώνει.

Για την ακρίβεια το Glenaire Lodge δεν βρισκόταν στο Δουβλίνο, αλλά σε ένα προάστιο του, το Killiney. Ήταν από τα καλύτερα καταλύματα του ταξιδιού και η Marguerite, συμπαθέστατη, εξυπηρετικότατη και με το χαμόγελο στο στόμα. Το συνιστούμε ανεπιφύλακτα.

Δεν προλβαίναμε να κάνουμε και πολλά λόγω του περασμένου της ώρας, οπότε μια βόλτα στην παραλία...

...και ένα δείπνο σε μια pub ήταν ότι καλύτερο πριν γυρίσουμε πίσω στο κρεβάτι μετά από μια κουραστική μέρα!