Στο νησί της Αφροδίτης...

Καθώς πλησιάζει η ώρα να βγάλουμε τα μαγιό από τη ντουλάπα και να επισκεφτούμε τις πλαζ για φέτος, είπαμε να θυμηθούμε και κάποιον πιο καλοκαιρινό παλαιότερο προορισμό... Πριν δύο χρόνια τέτοια εποχή περίπου, η τρελοτουρίστρια λόγω της ακατάσχετης λατρείας της για θαλασσινό νερό δε συμβιβαζόταν με μόνο ένα νησιωτικό προορισμό. Για το λόγο αυτό, καταφέραμε να οργανώσουμε τελευταία στιγμή ένα σύντομο ταξιδάκι στο νησί της Αφροδίτης.Since summer is approaching, we thought that it would be a good idea to write a post about a trip that we made two years ago...The destination was Kythira, the island of Aphrodite, and we did the planning only a couple of weeks before going... Πήραμε λοιπόν τηλέφωνο, κρατήσαμε δυό εισητήρια στο πλοίο (ο θεός να το κάνει) της γραμμής, την Πορφυρούσα, από Νεάπολη για Διακοφτί, και μετά απο μια βδομάδα φορτώσαμε τα πράγματα στο κόκκινο το τζιπ και αναχωρήσαμε για Κύθηρα! Φύγαμε πρωί-πρωί, φτάσαμε μεσημεράκι, στην ώρα μας για να περάσουμε απέναντι στις 14:00! 11€ το άτομο και 50€ το αμάξι... We went there with the boat Porfyrousa that leaves from Neapoli and costs 11€ per passenger and 50€ per car. Due to our late planning and the fact that it was July, we were unable to find a hotel at one of the coastal villages of the island, so we had to go to the inland at a small village called Kastrisianika at the rental apartments "Vigla", which proved to be a very good choice due to the owner's hospitality and the great view. Βέβαια, λόγω του ότι αποφασίσαμε να κανονίσουμε τελευταία στιγμή, γύρω στις αρχές Ιουλίου, δυσκολευτήκαμε να βρούμε κατάλυμα ενώ σε όσα παραθαλάσσια χωριουδάκια των Κυθήρων κοιτάξαμε, τα δωμάτια ήταν γεμάτα. Τελικά, αποφασίσαμε να μείνουμε στην ενδοχώρα, στα Καστρισιάνικα, κοντά στο κέντρο του νησιού και μας βγήκε σε πολύ καλό!! Τα ενοικιαζόμενα διαμερίσματα "Βίγλα" που μας φιλοξένησαν ήταν εξαιρετικά, με υπέροχη θέα και έναν πολύ φιλόξενο ιδιοκτήτη!! As always, we left our thing at the room and went out searching for something to eat! Our hunger led us to the island's capital village Potamos were we had a really nice lunch at one tavern of the central square. Αφού βολευτήκαμε στο δωμάτιο, είπαμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα να ικανοποιήσουμε και την πείνα μας. Οδηγηθήκαμε, λοιπόν, στον Ποταμό, το κεφαλοχώρι του νησιού, σε κάποιο από τα ταβερνάκια της πλατείας του και φάγαμε αρκετά καλά! After lunch we couldn't resist visiting the northern part of the island, where a nice lighthouse is located, to admire a beautiful sunset by the sea! The road from Karavas until the beach of Aghios Nikolaos was a dirt road and kind of rough. Για τη χώνεψη η τρελοτουρίστρια πρότεινε να πάμε στο βόρειο άκρο του νησιού, να φτάσουμε στο φάρο που φαινόταν στο χάρτη και να δούμε το ηλιοβασίλεμα... Και επειδή δεν της χαλάω χατίρι, πήραμε τα βουνά! Ο δρόμος από τον Καραβά και μετά, μέχρι την παραλία του Αγίου Νικολάου ήταν χωμάτινος και όχι τόσο καλά στρωμένος. The lighthouse was at the top of a hill on the small pensinsula but we decided not to follow the trail there and stay by the sea! But we were not the only ones there! We were accompanied by a German family camping there in their caravan... A bit later left for our room since the 400 km drive that we made to reach Kythira were really exhausting! Ο φάρος, βέβαια, ήταν στην κορυφή του βουνού και αν και υπήρχε μονοπάτι είπαμε να μείνουμε στο επίπεδο της θάλασσας. Είδαμε τον ήλιο να δύει μαζί με μια οικογένεια γερμανών που έκαναν ελεύθερη κατασκήνωση με το τροχόσπιτό τους και αναχωρήσαμε για το δωμάτιο να ξεκουράστουμε μετά από τα 400 χιλιόμετρα που διανύσαμε!! Καλό καλοκαίρι να έχουμε και φέτος! May we all have a nice summer! CrazyTourists Υ.Γ. Αν αποφασίσετε να πάτε μέχρι τα Κύθηρα, ρίξτε μια ματιά στην ιστοσελίδα του νησιού! Καλαίσθητη, εύχρηστη και γεμάτη πληροφορίες... P.S. If you ever decide to visit Kythira, take a look at the official web page of the island! It is nice, easy to browse and full of information

Parma

Η τελευταία πόλη που επισκεφτήκαμε στην περιοδεία μας στο βορρά της Ιταλίας ήταν η Parma, μια πόλη που φημίζεται για τα γαστρονομικά προϊόντα της, τυριά και αλλαντικά. Πρόκειται για μια "στρογγυλή" πόλη που χωρίζεται στα δύο από ένα μικρό ποταμάκι με το ίδιο όνομα. Our last stop in our visit in Northern Italy was the city of Parma, a city famous mainly for its gastronomical tradition. Prosciuto di Parma and Parmigiano-Reggiano cheese are two of its most famous products. It is a round city divided into two parts by the little stream with the same name. Κατεβήκαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό και περπατήσαμε μέχρι το κέντρο της πόλης καθώς η απόσταση είναι σχετικά μικρή. Πρώτη μας στάση το Palazzo della Pilotta, ένα σύμπλεγμα κτιρίων στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Εκεί κοντά εντοπίσαμε και το εστιατόριο "Ιl Trovatore" που θα μας φιλοξενούσε λίγο αργότερα. Για να μας ανοίξει η όρεξη περπατήσαμε μέχρι τον καθεδρικό ναό της Πάρμα και την εκκλησία των Άγιου Ιωάννη του Ευαγγελιστή. The sights of the city were not too many. Our first stop was at the Palazzo della Pilotta, a complex of edifices in the historical centre of Parma. Near it, we located the restaurant "Il Trovatore", where we were going to have lunch later in the day. We continued our walk towards the cathedral of Parma, the Baptistery and the abbey church of Saint John the Evangelist. Μετά το γεύμα, συνεχίσαμε την πορεία μας στα στενά της πόλης και περάσαμε από το Παλάτι του Κυβερνήτη (Palazzo del Governatore) και το ναό της Παναγίας (Santa Maria della Steccata). Στο δρόμο κάναμε μια στάση στο τουριστικό γραφείο της πόλης και αγοράσαμε σουβενίρ (συνταγές, μαγνήτες και μια φανέλα της Πάρμα) ενώ εντοπίσαμε και το "αγαπημένο" μουσείο της τρελοτουρίστριας... After lunch, we strolled in the city and passed by some other churches and nice buildings (Palazzo del Governatore, Sanctuary of Santa Maria della Steccata), we visited the tourist information center to buy some souvenirs and took a walk by the river to return to the train station to catch our train back to Bologna... Αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο σταθμό περπατώντας παράλληλα με το ποτάμι, μια διαδρομή που δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο. Γενικά όλη η πόλη δεν είχε κάποιο αξιοθέατο που να την κάνει ξεχωριστή. Είναι όμως αρκετά συμπαθητική και έχει μια κουζίνα που σίγουρα κάποιος πρέπει να δοκιμάσει. Άρα, αξίζει τον κόπο μια στάση αν βρεθείτε εκεί γύρω... Καλη πρωτομαγιά σε όλους σας! CrazyTourists