Στου Γιάννη Αγιάννη την Πόλη...

"Είχα ένα όνειρο να πάω κι εγώ όπως όλοι στων ποιητών και των ρομαντικών την όμορφη πόλη στο ξακουστό Παρίσι το χιλιοτραγουδισμένο που κάθε ερωτευμένος το ‘χει κρυφό απωθημένο. Κάθε μεγαλωμένος με τα γαλλικά του και τα πιάνα, ονειρεύεται μια βόλτα αγκαζέ στο Σηκουάνα. Να, ρε μάνα, τα κατάφερε και η αφεντιά μου, μόνο που είχα το μονόχνοτο τον άντρα μου κοντά μου. Με κρεμασμένα μούτρα, γιατί έπρεπε κι αυτό να το ζήσει ίσως το πρώτο μου και τελευταίο ταγκό στο Παρίσι. Απ’ την αρχή ήτανε κάπως, ήμουνα λίγο εκτός για όσα θα ’βλεπα στην Πόλη του Φωτός. Είδα χαρούμενους τουρίστες στα Ηλύσια πεδία παντού σημαίες γαλλικές – τι κοροϊδία! Είδα γνωστούς αριστερούς με κρασί και πατέ, είδα να με κοιτάν δυο μάτια από μια μπούρκα στο Cité, είδα έναν κλόουν σε τσίρκο που έμοιαζε του Σαρκοζί και μια αφίσα του Λεπέν με χοιρινά μαζί, είδα ένα stencil στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη «δημοκρατία μ’ εκπτώσεις ελάτε να ψωνίσετε όλοι». Τώρα οι Άθλιοι στου Γιάννη Αγιάννη την πόλη σε τσιμεντένια μπουντρούμια στριμωγμένοι είναι όλοι γομωμένο φυτίλι από στουπί σε μπουκάλι γίνεται κάθε περήφανος που σηκώνει κεφάλι. Μια ανάσα δρόμο από την Πόλη του Φωτός μνήμες σέρνονται να θαφτούνε εκτός. Πίσω απ’ την όμορφη παριζιάνικη εικόνα είδα έναν σκοτεινό κι ατέλειωτο χειμώνα. Κάτω απ’ του Άιφελ τον πύργο μίλησα αγγλικά για λίγο και κάποιοι μου προτείνανε καλύτερα να φύγω. Ποιος να μου το ’λεγε, πως απ’ την πρώτη κομμούνα θα ξεπέφταν να φροντίζουν μια πατρίδα γουρούνα Είδα την Εσμεράλντα σε σκαμπό ρουστίκ τον Κουασιμόδο ντυμένο από λουσάτη μπουτίκ, είδα κι ένα όνειρο λίγο πριν τα χαράματα: την Τιτίκα και τον Μάριο στα οδοφράγματα… Άκου πράγματα! τώρα εδώ γυρνάν το κεφάλι σ’ όποιον ανάβει φυτίλι από στουπί σε μπουκάλι, ζητωκραυγάζουνε Γάλλοι με Αλγερινού το γκολ υπό το βλέμμα στο κάδρο του εθνάρχη Ντε Γκωλ. Είδα που πίναν οι διάσημοι ζωγράφοι τον καφέ τους, είδα που κάνανε οι βασιλιάδες το μπιντέ τους, μα πίσω από την ανοιξιάτικη παριζιάνικη εικόνα είδα έναν σκοτεινό κι ατέλειωτο χειμώνα..." Κάπου εδώ τελειώνει η περιήγηση μας στη Γαλλία την περασμένη άνοιξη! Στις επόμενες αναρτήσεις θα πάμε ακόμα λίγους μήνες πιο πίσω και θα επιστρέψουμε στην Άπω Ανατολή! CrazyTourists Y.Γ.1. Τη σημερινή ανάρτηση έντυσε το τραγούδι "Στου Γιάννη Αγιάννη την Πόλη" της Sadahzinia από το δίσκο "Πετρανάσα". Υ.Γ.2. Εκατοστή ανάρτηση με ταξίδια! Άντε και στα επόμενα εκατό...

Château de Versailles

Την προηγούμενη φορά που επισκεφτήκαμε το Παρίσι ήταν Χριστούγεννα και οι κήποι των Βερσαλιών ήταν κλειστοί. Οπότε δεν είχαμε επισκεφτεί ούτε το παλάτι. Τα είχαμε λοιπόν αφήσει για την δεύτερη επίσκεψη μας στην Πόλη του Φωτός... Σηκωθήκαμε λοιπόν πρωί πρωί, πήραμε το τρένο, στο οποίο τραγουδούσαμε μεγάλες ελληνικές επιτυχίες των 90s, φτάσαμε στις Βερσαλίες, ήπιαμε και ένα καφεδάκι και μετά περιμέναμε υπομονετικά στη φιδίσια ουρά της αναμονής. Μετά από καμιά ώρα ήρθε η ώρα να πάρουμε το εισητήριο μας και κατευθυνθήκαμε προς το εσωτερικό. The last time that we visited Paris, it was Christmas, and we didn't go to the Versailles palace, because the gardens are closed during winter. But this time, it was spring! We woke up quite early in the morning and we took the train, that took us to Versailles, were we had a quick coffee before standing at the huge ticket line. After an hour or so, we took our tickets and started our visit. Το εσωτερικό εντυπωσιακό δε λέμε, αλλά μετά από τα πρώτα 10 δωμάτια τα υπόλοιπα φαίνονταν πάνω κάτω ίδια! Κρεβάτια με οροφές, καθρέφτες, μέχρι και μπιλιάρδα είχαν σε ένα δωμάτιο! Γυρίσαμε κανά 2 κτίρια, περάσαμε από την Αίθουσα των Κατόπτρων, είδαμε "που παίρναν οι νέοι βασιλιάδες το μπιντέ τους" και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στο εξωτερικό... The rooms of the palace were amazing but after seeing a few of them, they all looked alike! Luxurious beds, mirrors, paintings, even pool tables! After seeing the breathtaking "Hall of Mirrors" we went outside... Πήραμε το λεωφορειάκι και πήγαμε στο "εξωχικό" παλάτι της Μαρίας Αντουανέτας, το Petit Trianon, το "μπουκέτο με λουλούδια" που της είχε προσφέρει ο Λουδοβίκος ο 16ος. Γυρίσαμε πίσω στο παλάτι με τα πόδια, περνώντας μέσα από τους περίφημους κήπους με τα συντριβάνια. In order to visit the "country house", the Louis XVI's gift to his wife Marie-Antoinette, we took a little bus! We left the "Petit Trianon" after a little while and went to the main palace on foot, through the famous gardens, admiring the beautiful fountains. Γυρίσαμε πίσω στο Παρίσι και πάλι με το τρένο, περπατήσαμε στις όχθες του Σηκουάνα, στη λεωφόρο του Ερεβάν, και χαζεύαμε ένα ερωτευμένο ζευγάρι. Κρατιόντουσαν διστακτικά χέρι-χέρι... Ίσως έφταιγε η μαντίλα... The train took us back to Paris, were we took a walk at the banks of Seine, on the Yerevan boulevard, behind a young couple. They were holding hands despite the muslim hijab...