Πάμε Βερολίνο;

Σήμερα θα πάμε ένα χρόνο περίπου πίσω...Ήταν ένα από κείνα τα κυριακάτικα πρωινά που δε θες να σηκωθείς από το κρεβάτι. Είχε πάει 11:30 και αποφάσισα να ανοίξω το κινητό μπας και με ψάξει κανείς αλλά ξανάγειρα στο απαλό μου πάπλωμα. Δεν είχαν περάσει ούτε δέκα λεπτά όταν το μηχάνημα του σατανά άρχισε να βγάζει ένα παιδικό κλάμα (ήχος κλήσης για την τρελοτουρίστρια!). Αναρωτήθηκα μέσα μου αν με έβλεπε στο ύπνο της και είπα να το σηκώσω... Εκείνη μέσα στην καλή χαρά άρχισε να μιλά. Αυτό που συγκράτησα είναι ο ακόλουθος διάλογος: CT2: Αγάπη μου, κοιμάσαι; Οοοοο! Να σου πω... Το καλοκαίρι ο αδερφός μου με την κοπέλα του θα πάνε ταξίδι στη Γερμανία και τη Λετονία. Θες να πάμε κι εμείς; CT1: Καρδούλα μου, να το συζητήσουμε. Καλή ιδέα είναι πάντως. CT2: Να το συζητήσουμε και να το σκεφτούμε αμα θες, αλλά έχεις δέκα λεπτά να μου απαντήσεις γιατί τα παιδιά θα κλείσουν εισητήρια. CT1: Χμμμμ... CT2: Έλα καλέ! Ακόμα το σκέφτεσαι;; Δεν θες να πάμε;; εεε;;;; CT1: Όχι καλή μου! Εννοείται πως θέλω.. CT2: Ωραία! Πάω να τα κλείσω! Τα λέμε μετά! Φιλάκια! Αααα! Καλημέρα σου είπα; Καλημέρα!

Προφανώς και πήγαμε και όπως καταλαβαίνετε στις επόμενες αναρτήσεις το ιστολόγιο θα βρίσκεται σε ρυθμό γερμανικό και δη βερολινέζικο! Καλά να ξαναπεράσουμε! CrazyTourist1 Υ.Γ. Ο παραπάνω διάλογος θα μπορούσε να αποτελεί συμπλήρωμα στην ανάρτηση της τρελοτουρίστριας στο έτερο ιστολόγιο...