Επιστροφή από το καταφύγιο...

Ήμασταν στο θαλάσσιο ταξί και περνάγαμε από τις Σπέτσες στην Κόστα, να πάρουμε το αυτοκίνητο να πάμε κατευθείαν στη δουλειά! Ήταν Δευτέρα πρωί...



Εν μέσω αγέρηδων, κυμάτων και φασαρίας από το σκάφος διεξήχθει ο ακόλουθος διάλογος:
-Αγάπη μου, πού έχεις τη φωτογραφική μηχανή;



-Στη βαλίτσα είναι, κάτω κάτω...
-Ωωωωω!! Τώρα που θα σταματήσουμε θα την ανοίξεις και θα την βρείς...






-Καρδούλα μου, θα τα ανακατέψουμε όλα...Και τα έχω τακτοποιήσει όλα τόσο ωραία (λέμε τώρα)! Τι την θες;






-Θα τραβήξω και γω φωτογραφίες through the windscreen. Αμέ...Ο Κωνσταντίνος και η Κική το κάνουν και βγαίνουν πολύ ωραίες!!





-Ok! Θα την βγάλω...Αφού το ξέρεις ότι δεν μπορώ να σου πω όχι!









Και το έκανε...Τράβηξε βουνά, δέντρα, ουρανούς, ακόμα και την εθνική οδό (δικιά μου παραγγελιά!)...

Φθινοπωρινή απόδραση στις Σπέτσες

Ένα μικρό διάλειμμα στην περιήγηση στην Ιρλανδία (για να μην κουράζεστε και σεις) και επιστροφή στο καταφύγιο μας...






...και στην εκδρομούλα που κάναμε πριν από 2 εβδομάδες. Απόλυτη ηρεμία επικρατούσε, κόσμος δεν υπήρχε,...






...τα θαλάσσια ταξί περίμεναν υπομονετικά τον επόμενο πελάτη,...









...οι μαγαζάτορες σέρβιραν ακόμα και τα περιστέρια...










...αλλά εμείς χαζεύαμε τους γλάρους!











Ο καιρός ήταν ό,τι έπρεπε για βόλτα και άλλο που δε θέλαμε!










Περπατήσαμε από το παλιό λιμάνι...
















...μέχρι την εκκλησία του Αγίου Νικολάου,











και από το κέντρο της πόλης των Σπετσών...











μέχρι τον Άγιο Μάμμα, χωρίς να συναντήσουμε ψυχή ζώσα!










Ήταν ένα υπέροχο διάλειμμα, χαλαρώσαμε, ξεκουραστήκαμε και απο την ώρα που γυρίσαμε τρέχουμε διαρκώς...Αντε να βρούμε ευκαιρία να ξαναφύγουμε!!!

Ring of Kerry

Πρώτη στάση στη διαδρομή η κοντινή πόλη του Killarney, μια σχετικά μικρή πολή αλλά με τόσα πολλά πράγματα να κάνει και να δει κανείς. Αποτελεί την κατάλληλη βάση για να εξερευνήσει κανείς την Νοτιοδυτική Ιρλανδία.

Η βόλτα στην πόλη ξεκίνησε με ένα στόχο: Να πιούμε τσάι!... Θα πείτε σιγά το στόχο, στην Ιρλανδία ήσασταν, τόσο δύσκολο ήταν; Κι όμως δεν ήταν τόσο απλό όσο ακούγεται διότι κανά μήνα πριν την αναχώρηση και ενώ χαζεύαμε στο διαδίκτυο (ο καθένας στο σπίτι του) ακολούθησε ο εξής διαδικτυακός διάλογος: Crazy2: Βρήκα σε μια ιστοσελίδα με φωτογραφίες ένα πάρα πολύ ωραίο tea room (τεϊοποτείο). Εκεί πρέπει να πάμε! Crazy1: Ωραία, σημείωσε τη διεύθυνση, να τη βρούμε στο χάρτη και να πάμε... Crazy2: Χμμμμ...Δεν έχει διεύθυνση, ούτε τηλέφωνο. Είναι σε ιστοδελίδα με φωτογραφίες. Το μόνο στοιχείο που μπορώ να βρω είναι ότι βρίσκεται στο Killarney και κάπου στο βάθος φαίνεται και μια εκκλησία με δέντρα. Crazy1: Και πώς θα πάμε βρε αγάπη μου; Crazy2: Ε, θα ψάξουμε στο Killarney και θα το βρούμε. Crazy1: ...Ok... (Μπορούσα να πω και τίποτα άλλο;!;)

Και ξαφνικά εκεί που προχωράγαμε εμφανίστηκε μπροστά μας ο Καθεδρικός της St.Mary και οι δυο ταυτόχρονα είπαμε: "Κάτι μου θυμίζει αυτο το τοπίο". Απο πίσω απλωνόταν το Εθνικό Πάρκο του Killarney και συμφωνήσαμε ότι κάπου εκεί ήταν και το τεϊοποτείο. Μπήκαμε στο πάρκο...

και μετά από λίγο το είδαμε!

Ήπιαμε το τσαγάκι μας (ο ένας με άρωμα μήλο-κανέλλα και η έτερη με γεύση berries), δοκιμάσαμε ένα blackberry and apple crumble με custard cream και φύγαμε για την συνέχεια της εξερεύνησης... Ύστερα από πρόταση του οδηγού του αυτοκινήτου να βγούμε από τον κεντρικό δρόμο και να χαζέψουμε, χαθήκαμε για λίγο και ο δρόμος μας έβγαλε στο Beaufort. Κάναμε μια μικρή στάση, παίξαμε για λίγο με το χάρτη και τελικά ξαναβγήκαμε στον κεντρικό δρόμο...

Δεύτερη προγραμματισμένη στάση ήταν σε ένα υπαίθριο μουσείο που αναπαριστούσε ένα παραδοσιακό Ιρλανδικό οικισμό. Καλοδιατηρμένο, προσεγμένο ενώ τα εισητήρια για την είσοδο στο χώρο τα προμηθευόσουν από τη γειτονική pub.

Είχαμε κάνει αρκετές στάσεις ήδη όμως και ήμασταν ακόμα στην αρχή του ring οπότε αποφασίσαμε να οδηγήσουμε για αρκετή ώρα και να σταματήσουμε μόνο για κάποιο εξαιρετικό τοπίο...

...όπως την πανοραμική θέα από λίγο πρίν το King's Head...

...και τη λίμνη που δεσπόζει στην είσοδο του Caherciveen!

Ο ήλιος είχε αρχίσει την καθοδική του πορεία όταν φτάσαμε στο πολύχρωμο Waterville και ο ατλαντικός ωκεανός απλωνόταν μπροστά μας. Παίξαμε με τις σκιές μας, ξεκουράσαμε τα πόδια μας και περπατήσαμε στους πολύχρωμους δρόμους της πολης.

Ήμασταν μόλις στη μέση της διαδρομής, αλλά η μέρα είχε ήδη αρχίσει απειλητικά να κλείνει τον κύκλο της. Μετά από 3 σύντομες στάσεις για να φωτογραφίσουμε απο ψηλά τον κόλπο του Ballinskelligs...

και για να δούμε το Derrynane House (σπίτι ενός παλιού πολιτικού και πλέον μουσείο) και το Staigue Fort, ένα πολύ καλά διατηρημένο πέτρινο οχυρό, η διαδρομή μας έκλεισε στο (επίσης πολύχρωμο) Sneem...

και στο Blue Bull όπου δοκιμάσαμε μια μακαρονάδα με θαλασσινά και μια μοσχαρίσια μπριζόλα με σάλτσα από ουσίκι και πιπέρι.

Στη μαγευτική (αλλά και δύσκολη) νυχτερινή διαδρομή μέσα από το Εθνικό Πάρκο συναντήσαμε και ελάφια στο δρόμο ενώ η νύχτα είχε ήδη πέσει όταν φτάσαμε πίσω στo Killarney.

Full Irish Breakfast

Μετά από το κοπιαστικό ταξίδι της προηγούμενης μέρας, ένα πλήρες πρωινό, το οποίο περιλάμβανε τσάι, φρουτοσαλάτα, ζεστό ψωμάκι με μαρμελάδα και ένα πιάτο με Irish Breakfast (Αυγά, Ντομάτα, Μανιτάρια, Black Pudding, Λουκάνικα και Κέικ Βρώμης) καθώς και ένα ζεστό καφεδάκι στο σαλονάκι του Carriglea House...

...μέχρι να απολαύσουμε (και να φωτογραφίσουμε) την μαγευτική θέα στις λίμνες του Killarney...

...ήταν το κατάλληλο τονωτικό για να ξεκινήσουμε τη 2η μέρα στην Ιρλανδία, η οποία περιλάμβανε την εξερεύνηση του Ring of Kerry.

Ireland (Irish: Éire; Ulster Scots: Airlann)

"Το ωραιότερο ταξίδι που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα είναι αναμφισβήτητα οι 8 ημέρες στην Ιρλανδία. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου είχε καρφωθεί καιρό η ιδέα να γυρίσω την ιρλανδική ύπαιθρο σταματώντας σε κάθε μικρό χωριουδάκι, έχοντας διαβάσει κάποιο αφιέρωμα του ΓΕΩ στο Cork ..." CrazyTourist1

H τρελοτουρίστρια μου, που πετάει τη σκούφια της σε κάτι τέτοια, δεν ήθελε και πολύ για να πειστεί και να οργανώσουμε το ταξίδι. Ήδη έχετε πάρει μια γεύση Ιρλανδίας από 2 προηγούμενες αναρτήσεις μας (Βλογοπαίγνιον με Αγαπημένους Προορισμούς και Τρελουριστικά Tips) καθώς επίσης και από 2 φωτογραφίες που δεσπόζουν στο ιστολόγιο μας (στην κεφαλίδα και στο προφίλ).

Πρώτη στάση μετά από 2 ώρες δρόμο στο Carlow, με σκοπό να επισκεφτούμε το Brownshill Dolmen, το dolmen με τη μεγαλύτερη πέτρα στην Ευρώπη. Τελικά δεν ήταν τόσο εύκολο, όσο έλεγαν οι χάρτες, να το βρούμε αλλά μετά από λίγο ψάξιμο και οδηγίες από τους ντόπιους μας φανερώθηκε.

Είναι πραγματικά ένα πολύ εντυπωσιακό μνημείο και δεσπόζει στην απέραντη πεδιάδα που το περιβάλλει. To Carlow είναι μια σχετικά μικρή και ήρεμη πόλη με ελάχιστα αξιοθέατα, οπότε η αναχώρηση ήταν άμεση και επόμενη στάση στο πρόγραμμα ήταν το Kilkenny, με το περίφημο κάστρο του... Η ώρα είχε πάει ήδη 15:30 και μας είχε πιάσει και μια πείνα, άρα η στάση ήταν απαραίτητη. Ένα ακόμα άγχος ήταν το τι θα κάναμε το αμάξι στις στάσεις στις μεγάλες πόλεις. Η λύση δόθηκε άμεσα καθώς στη είσοδο της πόλης υπήρχαν πινακίδες που ενημέρωναν για τους χώρους στάθμευσης και τον αριθμό των κενών θέσεων.

Η κούραση όταν κατεβήκαμε από το αμάξι ήταν έντονη αλλά ο ενθουσιασμός για το ταξίδι ήταν τέτοιος που μας έκανε να ξεχαστούμε...

Κάναμε μια βόλτα στις όχθες του ποταμού Nore...

...περπατήσαμε στα γραφικά δρομάκια της πόλης...

..ξεκουραστήκαμε στο πάρκο του Κάστρου, αγοράσαμε κάτι πρόχειρο για το δρόμο, και συνεχίσαμε την πορεία μας προς το Killarney... Αναγκαστήκαμε να κάνουμε μια αλλαγή στο πρόγραμμα και αφήσαμε την παράκαμψη προς το Waterford, για την επόμενη φορά που θα επισκεφτούμε την Ιρλανδία...

Μετά από 4 ώρες μιας ευχάριστης διαδρομής, με ένα μεγάλο μέρος της να ακολουθεί τη ροή του ποταμού Blackwater, φτάσαμε στο Carriglea House στις όχθες της λίμνης του Killarney. Ήμασταν εξαντλημένοι, αλλά η υπέροχη θέα και το ζεστό μπάνιο μας ανακούφισαν... Η διαδρομή που ακολουθήσαμε τελικά ήταν: Οι περιπέτειες των 2 τρελοτουριστών στην Ιρλανδία συνεχίζονται την επόμενη εβδομάδα με την εξερεύνηση του Ring of Kerry, γιατί από αύριο φεύγουμε για 3 μέρες στο καταφύγιο μας...