Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007

Απομεινάρια...

Για την καταστροφή τα είπαν και τα έγραψαν όλοι οι καλοί μας φίλοι στα ιστολόγια τους (Confused, Natassa, Penny, Oneiromageiremata, Cook, Ralou και πολλοί άλλοι). Το ΣΚ απουσιάζαμε και σήμερα που γυρίζαμε με το αυτοκίνητο περάσαμε από τα καμμένα, στο Σοφικό, και η ψυχή μας μαύρισε. Για μια στίγμη σκεφτήκαμε να σταματήσουμε και να βγάλουμε καμιά φωτογραφία , αλλά προτιμήσαμε να δώσουμε μια πιο αισιόδοξη νότα στη σημερινή ανάρτηση...

[...] Απομεινάρια παντού...από το τίποτα χτίζω τα πάντα στο νου
Απομεινάρια παντού...στα σκουπίδια σας βρίσκω το φως του ουρανού
Απομεινάρια παντού...λύνω τα μάγια ενός καιρού σιωπηλού
Απομεινάρια παντού...κι ηλιοραπάρω μέχρι να φύγω γι' αλλού

Στάχτη - πατάω στη στάχτη
πάρτε τα όλα - πρέπει να ξαναρχίσω, να χτίσω
από το τίποτα να βγάλω και να μείνει κάτι,
το μονοπάτι μ' ένα ποτάμι θα γεμίσω.
Με κουρέλια θα κεντήσω δυο αστέρια στον ουρανό
θα καρφιτσώσω μιαν ευχή για κάθε μέρα
κι αν δε φτάσει ούτε αυτό τότε θα βρω κηπουρό
ζωή και χρώμα να φυτέψει στα καμμένα.
Θα γίνω ο πιο μικρός καρπός από κριθάρι
το πιο ελάχιστο κι απλό του κόσμου πράγμα
μες στο γουδι θα λιώσω το τελευταίο απομεινάρι
κι ίσως σ' αυτό να χρωστάμε τα πάντα
[...]

Απομεινάρια
Στίχοι:
Sadahzinia
LP “Στο Χρώμα της Στάχτης

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ ΣΚ ήμουν Κινέτα. Την Κυριακή μέσα σε 5' μέχρι να κατέβουμε στην παραλία είδαμε τον μαύρο καπνό να ξεπηδά από απέναντι.
Τουλάχιστον τα 5 καναντέρ ήρθανε στο 20' και κάτι έσωσαν.
Δυστυχώς η φρίκη στη χώρα συνεχίζεται. :(

Ανώνυμος είπε...

αγαπητοί τρελλοτουρίστες ευχαριστώ για το link του blog μου :)
το Σ/Κ βρέθηκα Κυπαρισσία και έκανα αυτή τη μαύρη διαδρομη Πύργου-Κυπαρισσίας...η απόλυτη φρίκη,ο απόλυτος πόνος...κι αν τυγχάνει να έχεις περάσει καιρό σε εκείνα τα μέρη,να τα έχεις ζήσει,και να είναι και εκεί κοντά η πατρίδα σου οι λέξεις είναι πολύ λίγες...δε μπορώ να πω αυτό που νοιώθω...ειλικρινά από ένα σημείο και έπειτα την παράτησα τη φ. μηχανή...δεν άντεχα να τραβήξω φωτο...και μετά στο σπίτι δεν ήθελα να τις αντικρύσω ξανά...

Crazy Tourists είπε...

@confused: Πραγματικά δεν ξέρω πια τι να πω...

@cook the book: Απ'ότι φαίνεται είμαστε κοντοχωριανοί...Μέχρι πριν λίγες μέρες γκρίνιαζα που έχω κολλήσει στην Αθήνα αλλά εκ των υστέρων νιώθω πολύ τυχερή που δεν είδα από κοντά αυτή τη φρίκη...

CrazyTourist2

kiki είπε...

Μεγάλη δυστυχία βρε παιδιά. Και όχι μόνο για αυτή τη στιγμή αλλά και για το μέλλον που θα ακολουθήσει...

Natassa είπε...

τρελλοτουρίστες αντί να χαιρόμαστε την ζωή και να φτιάχνουμε χαρούμενα ταξιδιωτικά Blog, έχουμε μαυρίσει όλοι, εγώ με κόπο αφήνω σχόλιο και νομίζω οτι όλοι αυτό κάνουν..νομίζω ότι όλοι ζούμε ένα άτυπο πένθος.
Ας φύγει μακριά, να μπούμε σε σειρά, να μην ξεχάσουμε, να γίνουμε σοφοί και όχι σοφότεροι από πριν για να μην ξανα - σπαράξει η καρδιάς μας... και για να μην νοιώθουμε τυχεροί εσείς για το μπετόν και εγώ για τον ξερότοπο...
σας στέλνω την αγάπη μου :)
Νατάσσα

Crazy Tourists είπε...

@oneiromageiremata: Ελπίζω ότι κάποτε θα καταλάβουμε πως καταστρέφοντας την φύση καταστρέφουμε τη ζωή μας...Εύχομαι τότε να μην είναι πολύ αργά...

@natassa: Το ίδιο αισθανόμαστε κι εμείς...
Δυστυχώς η καλή μνήμη δε μας χαρακτηρίζει σα λαό...Ελπίαω αυτή τη φορά να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας και να μην ξεχάσουμε...
Πολλά φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

.......μέρα με τη μέρα η ελπίδα γίνεται ολοένα και πιο απρόσιτη, τουλάχιστο ας διατηρήσουμε τη μνήμη μας όσο μπορούμε........

Ανώνυμος είπε...

@τρελλοτουρίστρια
ώστε κοντοχωριανοί!...εγώ από Κυπ/σία,εσύ;
@natassa
συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο σου...όλοι έχουμε μαυρίσει εντελώς..κι εγώ με κόπο κάνω σχόλια...ούτε ποστ θέλω να βάλω στο μπλογκ..

Crazy Tourists είπε...

@ηλιογράφος: Δυστυχώς δεν είμαι και πολύ αισόδοξη...

@cook the book: Κι εγώ εκ Κυπαρισσίας!! (από την πλευρά της μητέρας μου)

CrazyTourist2

Ανώνυμος είπε...

Και εγώ, σας ευχαριστώ τρελοτουρίστες, για το link! Συμφωνώ ότι ούτε εγώ είχα όρεξη αυτές τις ημέρες ούτε για post, ούτε για σχόλια. Έγραψα μόνο ότι βγήκε αυθόρμητα από τη ψυχή μου. Η ζωή όμως χρειάζεται αισιοδοξία. Και αυτό θα είναι το μόνο όπλο μας στις δύσκολες ημέρες που θα ακολουθήσουν (για το περιβάλλον, την οικονομία κοκ. Ένεση ηθικού είναι το ποίημα που αναρτήσατε. Και σωτά τα έγραψε η Νατάσσα: Να μπούμε σε μια σειρά αλλά να μην ξεχάσουμε. Τα φιλιά μου σε όλους!

Ανώνυμος είπε...

crazy tourist2
δεν το πιστεύω....και συ από Κυπ/σία!..βρε συ μπορεί και να έχουμε ...ειδωθεί...έρχεσαι συχνά;...τώρα πια δεν μένω εκεί,αλλά κάποτε είχαμε το πρακτορείο εφημερίδων....μήπως ψωνιζες τα περιοδικακια σου σε εμας;;;...χι χι...

Crazy Tourists είπε...

@cook the book: Κι εγώ, κι εγώ!! Έρχομαι αρκετά συχνά, συνήθως Πάσχα και καλοκαίρι (μόνο φέρος δεν κατέβηκα). Που λες πρέπει να έχουμε ειδψθεί σίγουρα διότι εκτός των άλλων ήμασταν και πελάτες σας!!!! :)

CrazyTourist2