Πέρσι το φθινόπωρο αναρρωτιόμασταν ποιός θα ήταν ο ιδανικός προορισμός για μια χριστουγεννιάτικη εκδρομή...Ο προορισμός βρέθηκε και αποκαλύπτεται τώρα...Λίμνη Πλαστήρα!!
 Πήραμε λοιπόν το αυτοκινητάκι μας, το εξοπλίσαμε με αλυσίδες και τρόφιμα, φορτώσαμε και τις βαλίτσες και ξεκινήσαμε! Στο δρόμο αφού αντιμετωπίσαμε το κρύο, την ομίχλη και διάφορους τρελούς οδηγούς, φτάσαμε σε ένα μέρος βγαλμένο από παραμύθι...Καταπράσινα ψηλά έλατα, σκεπασμένα με λίγο χιόνι, φιδωτούς δρόμους με χιόνι στρωμένο γύρω γύρω, χωρίς ίχνος πάγου και σπίτια, ξενώνες και ταβέρνες από πέτρα...
 Ο αέρας ήταν παγωμένος και μύριζε χιόνι και τζάκι...Το δωμάτιό μας όμως στον ξενώνα Ορειάδες μας περίμενε ζεστό!
 Την επόμενη μέρα, φωτογραφίσαμε τη γεμάτη χιόνι αυλή και ξεκινήσαμε την βόλτα μας προς τη λίμνη!
 Αφού παίξαμε σαν παιδιά με το χιόνι, τσαλαβουτήξαμε στις λάσπες στην παραλία της Πεζούλας, και βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες...
 ...ανηφορίσαμε προς τη Φυλακτή, όπου αντικρίσαμε την πλατεία του χωριού χιονισμένη και ομιχλώδη.
 Το κρύο ήταν πολύ, αλλά η θέα και η αίσθηση του παραμυθιού μας είχε ξετρελάνει! Η αίσθηση της πείνας όμως είχε αρχίσει να γίνεται πολύ έντονη...
 ...οπότε κατευθυνθήκαμε προς την Πεζούλα, και μια υπέροχη ταβερνούλα, το όνομα της οποίας δεν θυμόμαστε αλλά είχε να κάνει με το υψόμετρο της περιοχής, γύρω στα 900μ, αλλά τα εδέσματα της τα τιμήσαμε δεόντως!! Αφού φάγαμε τα χωριάτικα λουκάνικα μας και ήπιαμε το κρασί μας...
 ...αποφασίσαμε να παίξουμε κι άλλο χιονοπόλεμο! Πήραμε λοιπόν το αμάξι μας, και πήγαμε ακόμα πιο ψηλά, στη Νεράιδα! Εκεί το χιόνι ήταν παχύ και η πλαγιά καλυμμένη από ψηλά έλατα!
 Μετά από αρκετές χιoνόμπαλες, στάσεις και μια γλύστρα της τρελοτουρίστριας, πήραμε το δρόμο του γυρισμού.
 Όταν φτάσαμε στο "σπίτι" μας ήταν ήδη νύχτα, το τζάκι όμως περίμενε αναμένο...Χουχούλιασμα αγκαλιά μπροστά στη φωτιά...Το τέλειο τελείωμα μας υπέροχης μέρας
 |
Πήραμε λοιπόν το αυτοκινητάκι μας, το εξοπλίσαμε με αλυσίδες και τρόφιμα, φορτώσαμε και τις βαλίτσες και ξεκινήσαμε! Στο δρόμο αφού αντιμετωπίσαμε το κρύο, την ομίχλη και διάφορους τρελούς οδηγούς, φτάσαμε σε ένα μέρος βγαλμένο από παραμύθι...Καταπράσινα ψηλά έλατα, σκεπασμένα με λίγο χιόνι, φιδωτούς δρόμους με χιόνι στρωμένο γύρω γύρω, χωρίς ίχνος πάγου και σπίτια, ξενώνες και ταβέρνες από πέτρα...
Ο αέρας ήταν παγωμένος και μύριζε χιόνι και τζάκι...Το δωμάτιό μας όμως στον ξενώνα Ορειάδες μας περίμενε ζεστό!
Την επόμενη μέρα, φωτογραφίσαμε τη γεμάτη χιόνι αυλή και ξεκινήσαμε την βόλτα μας προς τη λίμνη!
Αφού παίξαμε σαν παιδιά με το χιόνι, τσαλαβουτήξαμε στις λάσπες στην παραλία της Πεζούλας, και βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες...
...ανηφορίσαμε προς τη Φυλακτή, όπου αντικρίσαμε την πλατεία του χωριού χιονισμένη και ομιχλώδη.
Το κρύο ήταν πολύ, αλλά η θέα και η αίσθηση του παραμυθιού μας είχε ξετρελάνει! Η αίσθηση της πείνας όμως είχε αρχίσει να γίνεται πολύ έντονη...
...οπότε κατευθυνθήκαμε προς την Πεζούλα, και μια υπέροχη ταβερνούλα, το όνομα της οποίας δεν θυμόμαστε αλλά είχε να κάνει με το υψόμετρο της περιοχής, γύρω στα 900μ, αλλά τα εδέσματα της τα τιμήσαμε δεόντως!! Αφού φάγαμε τα χωριάτικα λουκάνικα μας και ήπιαμε το κρασί μας...
...αποφασίσαμε να παίξουμε κι άλλο χιονοπόλεμο! Πήραμε λοιπόν το αμάξι μας, και πήγαμε ακόμα πιο ψηλά, στη Νεράιδα! Εκεί το χιόνι ήταν παχύ και η πλαγιά καλυμμένη από ψηλά έλατα!
Μετά από αρκετές χιoνόμπαλες, στάσεις και μια γλύστρα της τρελοτουρίστριας, πήραμε το δρόμο του γυρισμού.
Όταν φτάσαμε στο "σπίτι" μας ήταν ήδη νύχτα, το τζάκι όμως περίμενε αναμένο...Χουχούλιασμα αγκαλιά μπροστά στη φωτιά...Το τέλειο τελείωμα μας υπέροχης μέρας
Μας αρέσει να χαζεύουμε τον κόσμο από ψηλά και να παρατηρούμε την εναλλαγή των τοπίων...
Κι όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, όπως συνέβαινε εκείνο το καλοκαιρινό μεσημέρι που επιστρέφαμε από τη Ρίγα μέσω Βερολίνου...
τότε το αποτέλεσμα που προκύπτει αποτυπώνοντας αυτές τις εικόνες είναι συχνά πολύ όμορφο...
Κάπου εδώ τελειώνει η περιήγηση μας στη Λετονία, έναν εναλλακτικό προορισμό που πλέον συνιστούμε ανεπιφύλακτα. Επόμενη στάση κάποιος χειμερινός ελληνικός προορισμός...