Sigulda & Turaida

Τελευταία μέρα στη Λετονία, ή για την ακρίβεια τελευταία μέρα διαθέσιμη για τουρισμό στη Λετονία, και το πρόγραμμα περιελάμβανε βόλτα στη Sigulda και στα γύρω κάστρα! Τώρα που είχαμε εντοπίσει και το σταθμό του ελεκτρίτσκε, γλιτώσαμε πολύτιμο χρόνο στην πορεία μας! Η Sigulda είναι μια μικρή πόλη νότια της Ρίγας, γνωστή για το κάστρο της. Κοντά στη Sigulda βρίσκονται ακόμα δυο κάστρα, της Turaida και της Krimulda, τα οποία όμως προσεγγίζονται με χρήση λεωφορείου, τελεφερίκ ή ποδηλάτου! Αποφασίσαμε ότι η πιο ενδεδειγμένη επιλογή ήταν η τρίτη! Ξεκινήσαμε την περιήγησή μας από το Κάστρο της Sigulda, ένα πέτρινο κτίριο που χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα, με υπέροχους κήπους και θέα στο δάσος και την κοιλάδα του ποταμού Gauja. Χμμμ...Κοιλάδα, καλά διαβάσατε! Τι σημαίνει αυτό... Ότι υπάρχουν δυο βουνά και ανάμεσα μια πεδιάδα. Εμείς είμαστε στο ένα βουνό και τα άλλα δυο κάστρα στο άλλο βουνο! Άρα... Αυτό ακριβώς! Για να φτάσουμε στο κάστρο της Turaida έπρεπε να κατέβουμε τούτο το βουνό και να ανέβουμε στο άλλο! Με τα ποδήλατα... Η κατάβαση ήταν εύκολη! Η πορεία παράλληλα με τον ποταμό Gauja απολαυστική! Η στάση στη Σπηλιά Gutmanis επιβεβλημένη για να δροσιστούμε καθώς η ζέστη ήταν έντονη για Λετονία... Εκεί που είχαμε το πρόβλημα ήταν στην ανάβαση! Κάποια στιγμή όπως ήταν αναμενόμενο κατεβήκαμε και σπρώχναμε! Μετά από κάποια λίτρα ιδρώτα φτάσαμε στο στόχο μας!! Turaida Castle! Παρκάραμε τα ποδήλατα στην είσοδο και αρχίσαμε τον περίπατο στο πάρκο! Το κάστρο πρωτοχτίστηκε πριν από 800 χρόνια περίπου αλλά καταστράφηκε από πυρκαγιά στα τέλη του 18ου αιώνα και δεν επισκευάστηκε ποτε. Οι εργασίες ανοικοδόμησης έχουν αρχίσει τα τελευταία χρόνια και τα περισσότερα κτίρια είναι καινούρια, έχοντας διατηρήσει το αρχικό σχέδιο. Στο πάρκο εκτός από το Κάστρο, βρίσκεται και μια από τις παλιότερες ξύλινες εκκλησίες της Λετονίας, και παλαιότερη της περιοχής. Αφού ολοκληρώσαμε την περιήγηση στη Turaida είπαμε να επιδιώξουμε να επισκεφτούμε και το κάστρο της Krimulda, αλλά αποτύχαμε... Και είπαμε να επιστρέψουμε στη βάση μας! Αλλά μην ξεχνάμε!! Είμαστε στο απο κει βουνό πλέον και πρέπει να επιστρέψουμε στο από δω! Η κατάβαση και πάλι ήταν μαγευτική και η διαδρομή μέσα από το δάσος υπέροχη. Αλλά η ανάβαση δεν υπήρχε περίπτωση να ευδοκιμήσει...Πρόβλημα!! Και όμως ώς εκ θαύματος εμφανίστηκε μπροστά μας αυτό το μαραφέτι που ανεβάζει τους σκιέρ στην κορυφή της πλαγιάς! Χιόνι γιοκ το καλοκαίρι αλλά από κουρασμένους ποδηλάτες γεμάτος ο τόπος! Μέχρι και ειδική πρόνοια για τα ποδήλατα υπήρχε... Πήραμε το ελεκτρίτσκε για τελευταία φορά και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, ψάχνοντας για ένα καλό βραδινό μετά από τόσες θερμίδες που κάψαμε!!!