Για την καταστροφή τα είπαν και τα έγραψαν όλοι οι καλοί μας φίλοι στα ιστολόγια τους (Confused, Natassa, Penny, Oneiromageiremata, Cook, Ralou και πολλοί άλλοι). Το ΣΚ απουσιάζαμε και σήμερα που γυρίζαμε με το αυτοκίνητο περάσαμε από τα καμμένα, στο Σοφικό, και η ψυχή μας μαύρισε. Για μια στίγμη σκεφτήκαμε να σταματήσουμε και να βγάλουμε καμιά φωτογραφία , αλλά προτιμήσαμε να δώσουμε μια πιο αισιόδοξη νότα στη σημερινή ανάρτηση...
[...] Απομεινάρια παντού...από το τίποτα χτίζω τα πάντα στο νου
Απομεινάρια παντού...στα σκουπίδια σας βρίσκω το φως του ουρανού
Απομεινάρια παντού...λύνω τα μάγια ενός καιρού σιωπηλού
Απομεινάρια παντού...κι ηλιοραπάρω μέχρι να φύγω γι' αλλού
πάρτε τα όλα - πρέπει να ξαναρχίσω, να χτίσω
από το τίποτα να βγάλω και να μείνει κάτι,
το μονοπάτι μ' ένα ποτάμι θα γεμίσω.
Με κουρέλια θα κεντήσω δυο αστέρια στον ουρανό
θα καρφιτσώσω μιαν ευχή για κάθε μέρα
κι αν δε φτάσει ούτε αυτό τότε θα βρω κηπουρό
ζωή και χρώμα να φυτέψει στα καμμένα.
Θα γίνω ο πιο μικρός καρπός από κριθάρι
το πιο ελάχιστο κι απλό του κόσμου πράγμα
μες στο γουδι θα λιώσω το τελευταίο απομεινάρι
κι ίσως σ' αυτό να χρωστάμε τα πάντα [...]
Απομεινάρια
Στίχοι: Sadahzinia
LP “Στο Χρώμα της Στάχτης”
